W pogoni
Trudno o wyznania, kiedy człek wciąż w
drodze,
kiedy ciągle myślisz co chcesz a co
możesz,
kiedy marzeń wiele, możliwości mało,
i tego się pragnie a i tego chciało,
w pogoni za jutrem zatracone dzisiaj,
ledwie powitanie a już szepczesz bywaj,
ledwie dłoń się z dłonią zapoznać
zdołała
a już łza rozstania w nicość opadała,
w niepamięci upchasz kolejny tobołek,
ominiesz wspomnienia, zimnych słów
wierzchołek,
po kolejne dzieje, po kolejne słowa
uśmiech skrzywi usta, w górę zadrze
głowa,
dzień za dniem przeminie, sny zbledną
znudzone
i już nie wiesz, w którą masz podążać
stronę,
serce szepcze zostań, upór gna przed
siebie,
przezwyciężasz trwogę, gdzieś tam nie ma
ciebie,
coś jeszcze masz zrobić, coś osiągnąć
pragniesz,
to w euforii wzlatasz, to na dno
upadniesz,
a życie się śmieje, kpi z twego
pośpiechu,
zatraciłeś siebie samotny człowieku.
Komentarze (10)
Treść wiersza potwierdza obecne czasy i pytanie
dokąd tak pędzimy, za czym i w jakim celu? . Przy
zachodzie słońca pytamy się skąd mi się tyle lat
wzięło ?. Często pytają mnie jako małolata ( bo mi
brak 13 wiosen do stówy) " gdzie tak pędzisz "
odpowiadam -za młodszych lat nie potrafiłem korzystać
z piękna otaczającej natury, teraz zaległości muszę
nadrabiać. W bieżącym roku między innymi prasa pisała
: dla niego doba ma za mało godzin. A więc nie gońcie
bo czasu nie złapiecie
i mimo samolotów, rakiet, komputerów zaległości
pozostaną.
Dobry wiersz..warto zaprzestać pogoni za tym co
nietrwałe.
Pozdrawiam.
Bardzo dobrze opisana rzeczywistość, wieczna pogoń,
której ulegamy, tracąc siebie samych po drodze.
Bardzo refleksyjny wiersz, życiowy temat... myślę, że
wielu ludzi odnajdzie w tym cząstkę siebie... Podoba
mi się!
Wiernie oddane nasze życie. tak właśnie ono wygląda.
Czy powinno takie być? Bardzo łatwo się w nim
zatracić. Pozdrawiam:)
bardzo dobrze oddany klimat dzisiejszego życia czasem
gubimy wartosci najważniejsze bo ciągle za czymś
gonimy.
pozdrawiam;-)
Ładny wiersz, dobrze oddaje tą bezsensowną pogoń, w
której gubimy często to co najważniejsze. Miłego dnia.
PrzystanąC na chwilę i spojrzeC za siebie. Warto!
Dobry przekaz. :)
Ładnie i mądrze. Zazdroszczę dzieciom, że potrafią żyć
tu i teraz, a my dorośli... Ale na szczęście czasami
może zatrzymać nas w pogoni ten wiersz. :)
Bo to trudne jak cholera,
umieć żyć na tu i teraz!
Pozdrawiam!