W pogoni za szczęściem
Kapryśne tak jak pogoda
Bywa szczęście człowieka.
Przygrzeje cieplutko rankiem,
Wieczorem znowu ucieka.
Choćbyś był uczonym wielce
Poznał, wędrując, świat cały,
Bywasz szczęśliwym lub nie,
Choć pragniesz szczęścia wytrwale.
Ze szczęściem tak jak z pogodą,
Zawsze przecież jakaś bywa.
Gdy umiesz cieszyć się małym,
Bywa, że jesteś szczęśliwa.
autor
donna lukrecja
Dodano: 2006-06-18 08:21:51
Ten wiersz przeczytano 575 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.