W pogoni za życiem

Uciekasz ode mnie coraz dalej
a ja...
w pogoni za tobą
gubię dziurawe sandały
otarte nogi
już nie idą z tobą w parze
dokąd tak śpieszysz życie
kiedyś szliśmy pod ramię
a dzisiaj...
idziesz szybciej ode mnie
nie wyprzedzaj
nie nadążam
zostaję w tyle
nie chcę zapomnieć jak wyglądasz
może zasuszę cię jak kwiaty
by utrwalić twój obraz
i zatrzymać czas
odchodzący w zapomnienie
nie...
ja proszę
nie uciekaj
zaczekaj
chcę się jeszcze
do ciebie przytulić

autor

tala21

Napisany: 2007-12-10 Dodano: 2007-12-10 18:26:00

Ten wiersz przeczytano 565 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie