Pokój luster

Otwieram drzwi pokoju
W nim luster pełno dookoła
Wchodzę tam pełem niepokoju


W każde pokolei spogladam
Swoje życie w nich ogladam
Przeszłość która dziś mnie gnebi
I zabija w sercu głębi

Coraz nowe sa obrazy się pojawiają
resztki radości zabijają
Prze nią zamknięta droga do serca Twego
I na resztę życia samotnego
Jestem przez srogi los skazany
Kwiat szczęścia został mi zabrany
Nie mam już dzisiaj nic

tak rysuje się moja przyszłość:(

autor

ten_obcy

Dodano: 2006-12-04 20:50:22

Ten wiersz przeczytano 466 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie