Pokolenie Nic
Humoru nie miałam,
kilka słów napisałam,
w wiersz przepoczwarzyłam
tytuł przykleiłam.
"Nic" poszło w świat...
"Nic by się nie stało takiego",
gdyby wieczoru pewnego
do mnie nie wróciło,
jakąś siłą złą.
W nowej koalicji związane,
w konfiguracji niejasnej,
ze słowem pokolenie
tragicznie splecione,
za losy milionów
winą obarczone.
zagubione, zniechęcone,
jeszcze wczoraj prawie dzieci...
Ciężar zbyt wielki,
materia z wolnych
elektronów utkana,
krucha jak szkło,
jądro z nicości,
i szarości...
Pokolenie "Nic"
Ktoś chyba żartuje?
... nie żartuje...
Dodano: 2013-09-18 22:47:13
Ten wiersz przeczytano 755 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Jakby nic ,ale sie stało ,pozdrawiam serdecznie
,, Nic się nie stało, Polacy!
Nic się nie stało ,,
nic nie wiem, nic nie czuję i nie widzę Nietzschego
Dziękuję Zefirku, o to mi chodzi.
sklania do przemysleń pozdrawiam