pokonać swój strach ...
Już nie wierzę - chyba nigdy nie
wierzyłam...
Teraz płaczę, może zawsze płakałam?
Zawsze byłam smutna, smutna jak teraz...
Ale czy zawsze cierpiałam?
Nie wierzę w to, że ktoś mnie kocha
Nie wierzę, że ktoś mnie zna
Ale wierzę, że zawsze uciekałam.
Jak ptak co leci tam, bo tam jest ciemny
las
Boje sie lecz tam pójdę -
Pokonam własny strach
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.