Pokonam ten sztorm
Nasze oczy na chwilę się zderzały
nasze usta zespajał szczęścia plastr
chwile tak wolno przemijały
smutki upadły, zrobiły "trzask"
I nagle niebo me chmury zakryły
i nagle na morzu zebrał się sztorm
chwile tak lekkie, dobre
stłumiły kłótnie, nieufność
i przyszedł ziąb
Lecz nie zdołałąm nas uratować
morze zabrało i Ciebie i mnie
ten chłód nas poróżnił
nieoczekiwanie
mimo, że kochałam
mimo, że i Ty kochałeś mnie
Czasem, gdy myśli płyną ku Tobie
marzę byś wrócił, pokonał tę mgłę
ja wiem, że weźniesz mnie kiedyś
w ramiona, i powiesz:
,,Już wiem czego chcę, już nie boję się"
dla K.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.