pokorne refleksje
wiersz miał być w innym klimacie. ale wczoraj miałam pogrzeb babci i chcialam to jakoś umieścić w tekście. ogólnie wiersz zawiera wiele wątków, bardzo dla mnie osobistych
gdzieś pachnące listy, wspomnienia lata
utkwione marzenia w granice nieba
myśli o tobie nie giną
zabieram je ze sobą razem z uśmiechami
receptą na szczęście nie jest
zapomnienie
a tylko nauczenie się stawiać kroki na
nowo,
bo osobno
życie jest pokręcone
ale może właśnie dlatego
drobne chwile radosci tak nas cieszą
chwytamy łapczywie pełnymi rękami
zagarniamy do siebie
czasem trzeba powiedzieć dość - sobie
pokorniejemy stojąc u stóp ziemi,
bo zdajemy sobie sprawę
jak kruche jest życie
memory L.F.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.