w pół kroku
znów łza
zatrzymała się
na trampolinie emocji
znów świadomości
układa rzeczywistość
bez ciebie
znów dziwnie
znów samotnie
znów tęskno
chociaż tamta rzeczywistość
nie wróci
znów włóczę się bez ciebie
znów jestem rozdarty
bo to wrzesień
Warszawa, 21.09.2017
autor
Tomasz Rudnicki
Dodano: 2017-09-26 07:29:52
Ten wiersz przeczytano 319 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
źle strofy wypadły jeszcze poprawie ale to przez
ciebie tak wyszło bo to twoja inspiracja dzięki za
wiersz +
i właśnie są takie chwile co nie do przeżycia
bo trwają trochę dłużej niż zwykłe
przeżycia
a płynąc powoli każda z ból grzechu niesie za życia
tęsknotą samotności skopane i wspomnieniem pożycia
w ciszy zapomniane łzą zacierane
chęci dożycia
Ciekawy wiersz. W życiu często trwamy tak w pół kroku,
pozdrawiam :)
Jesień to taka dziwna pora, przywołuje wspomnienia i
jednocześnie każe paprzeć w jutro...takie pół kroku tu
i tam...
Pozdrawiam
chyba każdy Tomaszu jest teraz rozdarty