Policzony każdy dzień...
Tyle bólu, tyle łez
Tyle ciepienia wokół mnie
Tyle krzywd i smutków
A mnie ciągle jest źle...
Dlaczego nie potrafimy
Dzielić się z innymi
Dlaczego się boimy
Wyciągnąć pomocną dłoń
Czlowiek pisane ma dni
Nie zna swojego końca
Umiera w męczarniach
Gdy jego bliscy na ulicach się bawią
"Uczmy się kochać ludzi
Tak szybko odchodzą"
Nie bójmy się im miłość wyznać
Bo jutro może ich już nie być
autor
Uparciuszek
Dodano: 2007-02-27 17:58:59
Ten wiersz przeczytano 448 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.