Polityka bezwzruszona na nowo
Brakuje mi Ciebie!
Nieokreślonej - ładu świata,
Brakuje; w butelce widzę siebie,
Zapity, z wyrokiem na 4 lata.
Brakuje, miłości z czułością,
Naprzemianległe z nieokreśloną
możliwością
Twórczą; wzrusz by poruszyć,
By dwie butelki osuszyć...
Natchnięty brakiem - zapełniam biel,
Widząc w życiu jeden tylko cel:
Usnąć pierwej w pościeli życia,
Niż słyszeć krwawego serca wycia.
Komentarze (1)
"Samotność to taka straszna trwoga".Interesujący
wiersz.