Polska Niepodległa 2
z cyklu ,,Wiersze naprawione,,
Powracam myślą w odległe czasy
jak zawsze co roku późną jesienią
wspomnę kłosy zbóż jak latem
pięknie się wyzłocą
na wszystkich polach
gdzie ziarno się rodzi
gwiazdy srebrzą się cichą
spokojną od wieków nocą
nowy dzień co świtem
ze słońcem wschodzi
i nadzieja co każde rano
budzi się też od nowa
i jak ogień zapłonie
z zachodu słońca czerwienią
orzeł rozpostarł skrzydła
leci w stronę nieba
to rocznica jest polska
nasza listopadowa
raduje się bardzo serce
poety natchnione
krwawiło tyle razy
aż pozostały blizny
na stole pachnie znowu
bochen jasnego chleba
zasnęli tylko snem
wiecznym bohaterowie
pochowani w grobach
synowie matki ojczyzny
historia kiedyś ich oceni
na nowo wszystko opowie
Bóg w dzwon w dzień
oznaczony uderzy
a dziękczynienia hymn
dzisiaj mu za to śpiewamy
nowe obrazy poświęcimy
w rzeźbione oprawimy ramy
za tylu wiekowe ziemie
które wróciły do Macierzy
one na zawsze tu pozostaną
gdzie polskie powstało plemię
...........................................
............
o patrii pamiętać zawsze trzeba
Maciek.J
Komentarze (12)
smutny czas a w moim sercu radość, że prawdziwi
patrioci niepodległość kraju świętują i doceniają
pozdrawiam :)
Piękny, poruszając wiersz, pisany sercem. Pozdrawiam
Maćku :)
Pięknie. Ziemie wróciły do Macierzy. Pamietam te
hasła. Pozdrawiam Macku.
Poruszasz swoim piękny, patrotycznym wierszem.
Pozdrawiam serdecznie Maćku :)
Ojczyzna rozumiana sercem i sumieniem. Pozdrawiam.
Z podobaniem czytam refleksje. Chwała i Cześć
Bohaterom, pozdrawiam serdecznie Maćku.
Smutne to święto w tym roku.
Przed naszym krajem nowe wyzwania...
Nowa walka ze złem...
Byle się nie poddać.
Pozdrawiam
Paweł
Chwała wszystkim, którzy walczyli i walczą o wolność i
godność kraju i osobistą. Pozdrawiam serdecznie z
podobaniem
I pomyśleć, że nie było nas na mapie Europy. Tyle lat.
I marzenia się spełniły.
Dziękuję za ten wiersz niesamowity.
Pięknie, Maćku. Pozdrawiam.
Ciekawa refleksja adekwatna do święta, pozdrawiam
świątecznie, Maćku.