Polsko

O Polsko walcząca, matko jedyna.
Tak potrzebna, tak dobra, tak ważna.
Ty któraś skrzywdzić nie dała syna.
Stoisz dumna, odważna, poważna.

I nic, że w ziemię Twą krew nasza wsiąka.
Że padając po strzale ostatnim, krzyk pieśń Twą rozdziera.
.Leżymy nieżywi na wrzosowisk łąkach.
Z innego okna patrzymy, czyś oby nie umierasz?

Łzami twe rany przeczyszczę dokładnie.
Załkam ze szczęścia – flaga na żerdź!
Wybacz nam umierającym nieporadnie.
Za Tobą w szeregu idziemy na śmierć.

I razem wrzaśniemy - z krtani głos mocny.
Matko jedyna nie zginiesz w męczarniach!
Zamiast snu, wybuchy bomb słychać w nocy.
Wrogowie, co rękę podnieśli zawisną na latarniach.

Wiwat! Wiwat! Niepodległa Polsko.
Zwycięstwo jest Tobie pisane.
Z całego serca, za Ciebie wieczną troską.
Mundury, marsz zwycięski w krwi poświęceń wyprane.

Jakub Wiktor Lewandowski Słupno 20.02.2007

autor

art=sic

Napisany: 2007-02-20 Dodano: 2007-02-21 16:40:40

Ten wiersz przeczytano 451 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie