poltergeist

przebiegam nieskończoną amfiladę dwóch pokoi
przede mną chichot łkanie za mną kroki
echo?
zdrapuję ze ścian strupy odłażącej tapety
smugami krwi spod paznokci rysuję łzy na twarzach
demonów aniołów bliskich zapomnianych
malowanych grzybem

czas odmierza się niedopałkami z przepełnionej popielniczki

w moim domu straszy
potykając się o meble – nie tu je stawiałem
przez wytartą w dywanie dziurę
prywatną windą zjeżdżam w objęcia piwnicznego mroku
aby przytulić się do potwora z dzieciństwa

J.E.S.

autor

beorn

Napisany: 2015-01-30 Dodano: 2015-01-30 16:44:59

Ten wiersz przeczytano 952 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie