Południe na wsi

Słuchaj jak śpiewa las trzcin,
Co na śmierć przysposobiony,
W wielkim piecu bucha,
Ot. W górę wznosi się ogień rozłąki.

Spójrz jak lśni słomy ździebełko,
Ostatnie pośród zgliszczy starej stodoły.
Dzwon południa bije na wieży kościoła,
I cicho, niby szept,
Fioletowa iskierka do tańca ponownie się podrywa.

A ja w podkasanej spódnicy,
Trwam w swoim postanowieniu.
Atlas zbożowych firmamentów.
Nie straszny mi
Trujący wyziew nowoczesnego dnia.

Gdy zmęczony siadam, bark w bark,
Z trzciny kłosem i workiem słomy
Widzę Boga pod postacią złotoustego jelenia.

autor

Starless

Dodano: 2008-03-27 08:24:42

Ten wiersz przeczytano 544 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie