Pomachała mi miłość z daleka

Znikłaś, prysnął twoj urok
i westchnień twoich już nie ma.
I barwa twa szarości nabrała,
otulona smutkiem łza narastała.
Gorzki ten smak odejścia twojego
w mych ustach i nicość ciała mojego.
Tkwiąca w goryczy braku spełnienia
pomachała miłość z daleka,
szepcząc na pożegnanie zimnymi wargami,
już mnie tu nie ma.

A ja pozostałam pod ciężarem udręczenia...

hm...chyba dlatego czasu kiedy znalazłam trochę szczęścia, a które znikło, rozprysło się jak bańka mydlana

autor

NinaLena

Napisany: 2008-02-17 Dodano: 2008-02-17 14:20:15

Ten wiersz przeczytano 574 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie