Pomarańcza

W ramach wyjaśnienia,należę do pokolenia, które pamięta "zakładowe zabawy choinkowe". W papierowych torebkach, dostawaliśmy między innymi pomarańcze. To zapach mojego dzieciństwa.

Woń słodka na myśl przywodzi chwile utracone .
Żywe czy jednak umarłe, paradoks kota w pudełku*.
Jak afrodyzjak rozbudza zmysły i zatruwa krew żalem ogromnym.
Niefizyczne tortury tak słodkie, że umrzeć w ich objęciach byłoby śmiercią najmilszą.
Gładzi głowę ręką kochanka, włosy z czoła odgarnia by promienie słońca obmyły skórę zszarzałą.
Zmartwychwstaniem obdarza ducha mego, by móc jeszcze raz przyśpieszyć bicie serca.
Jak drzewo łamane wiatrem, kości zgniata gdy pięść zaciskam.
W bluźnierczych słowach tęsknotę wyrażam i gorycz granic nie ma, dla żywota krótkiego.

*Kot Schrödingera – w mechanice kwantowej słynny eksperyment myślowy (doświadczenie myślowe) z hipotetycznym kotem.

autor

Monika...

Napisany: 2014-07-07 Dodano: 2014-07-07 16:35:37

Ten wiersz przeczytano 568 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie