Pompatyczna mądrość
Tryska elokwencja
Złote 4 ściany
Środek przemieszczania
Jakże wyszukany
Luksus to podniosły
Skazy próżno szukać
Groteskowe "osły"
Tym się będą strugać
Bez spuszczania wzroku
Ślepia wciąż wysoko
Pochodzenie z rodu
Twierdzą iż wszem wiodą.
Lecz ja zawsze pierwszy
Wraz z mym bratem ego
Być od siebie lepszym
Pragnę tylko tego
Zwalczać swoje lęki
Ścigać z samym sobą
W sobie wciąż być wielkim
Precz z tą sztuczną modą.
Komentarze (10)
I tak jak piszesz mi sie podoba.Słowa, ujęcie ich w
całości, rymy...brawo.
Bardzo lekkie pióro masz. Świetnie się czyta.
Pozdrawiam.
Moda potrafi namącić ludziom w głowach... Pozdrawiam
serdecznie +++
,miły,
I ja to bardzo szanuje.
Z tym ego jest różnie, pozytywne bo daje siły do
osiągnięcia celu ale jak przerasta to przynosi same
kłopoty. Ciekawie napisany. :-))
A ja jestem mała i mi wystarczy :)
Tytuł mi nie pasuje, bo pompatyczna może być
inteligencja, elokwencja, erudycja mz, ale nie
mądrość.
Pozdrawiam :)
Namieszało ego...
*niepompatyczna
Nie pompatyczna treść. Skłaniam się do takiej
filozofii.
Dobry wiersz, też uważam, że każdy z nas powinien mieć
w sobie pokorę, a co do ego, to dobrze, jeśli ono nie
pasie cię cudzym kosztem, czasem inni chcą w ten
sposób siebie dowartościować, bywa, że im bardziej
kopią kogoś i gnoją, tym lepiej się z tym czują, a
kopią coraz bardziej, im bardziej ktoś na to kopanie
im nie pozawala.
Dobrego dnia życzę.