Pomroczność jasna
Pozorna złożoność ruchów
brakiem świadomości
przekazu
dopada jak padaczka
wciąż
podnosisz się i padasz
nauczasz
wymierzasz kary duchowe
uważasz
że białe nie jest białe
a czarne nie jest czarne
twoje krzyki
już nie wzruszają
walisz głową w stół
utwierdzasz się
że potrafisz przenieść
myśli na papier
przekonany o zdolnościach
budujesz własny
idealizowany świat
w nim za wysokim murem
zakwita jedynie
pomroczność jasna
/I.Ok./
autor
Czatinka
Dodano: 2009-10-27 10:37:56
Ten wiersz przeczytano 1075 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
Temat logicznie poprowadzony,wiersz wart zauważenia.
lubię moją ,,pomroczność jasną" -ona jest szczera i
prwadziwa ( dla mnie)
:)
budowany z mozołem tworzy logiczna całosc....szkoda ze
taki swiat nie istnieje...pozdrawiam..
..są takie stany i tajemnice..+pozdrawiam
Pomroczność jasna to stan zaburzonej świadomości,
walenie głową w stół nie pomoże, to sie leczy.Czy
społeczństwo chore, czy jednostki? Chyba jednostki,
gorzej jak chcą budować jakąś fikcyjną ideę. Nieźle
mogą namieszać. Na marginesie niektórzy geniusze
cierpieli na tę przypadłość n.p. Napoleon,
Dostojewski.
ciekawy temat, logiczna analiza
Ale jak pozbyć się złudzeń na własny temat?
I przestać się lubić?!
To jakby bufonada bo każdy ma świadomość że idei nie
włoży się gdy ktoś jej nie chce Ideał nie istnieje
,zatapianie się w wizji to krańcowość Relacja z życiem
zawsze konieczna Wiersz Bardzo ładny o stanach
oderwanych Na tak!:)
ciekawy wywód, teraz moja niejasność umysłu jest
jeszcze bardziej mroczna :)
Twój nick kojarzy mi się z drobną skromną osobą a
wiersze i komentarze z kimś kto bardzo logicznie
analizuje wiele sytuacji i potrafi to w bardzo ciekawy
sposób przekazać czytelnikowi.To moje zdanie na temat
Twojej "niemocy".
Polskie haiku - pomroczność jasna po pijaku.
Wiersz zmusza do refleksji. Pisarska niemoc, to czasem
jak wroga przemoc.Serdecznie Cię pozdrawiam.
Pozostaje tylko wierzyć, że to chwilowe zaburzenie
świadomości... Refleksyjny wiersz.
Idealizowanie siebie nie wróży nic dobrego...lepiej
zejść na ziemie...pozdrawiam :)
smutny bardziej niż pesymistyczny wiersz. sama prawda,
ale tak lubimy się łudzić... pozdrawiam+)