poniżej kolan

dziękuję Wam bardzo za komentarze.. niestety nie mogę
być codziennie :( ubolewam nad tym ale.. jak tylko mam
chwile czasu to staram się go spędzić na wierszach :)
pozdrawiam

trudny wszelki ruch,
gdy przeszkadza brzuch.
(to oczywiście o mnie)

serdeczności Karolino :)

Dobry, życiowy wiersz,
niestety czasem kogoś inni chlapią błotem po kolana,
albo lubią kamyczki weń rzucać, ot tak dla zabawy.
Pozdrawiam :)

Dobry refleksyjny wiersz z puentą, pewnie nikt nie
lubi się schylać po niżej kolan. Pozdrawiam serdecznie
z uśmiechem.

Jedni się nie schylają bo się brzydzą,
drudzy się nie schylają bo już nie mogą,
ale są też tacy co już ugrzęźli w tej pozycji.
Pozdrawiam Karolino bardzo refleksyjny wiersz.

gdy w życiu postawa jest wyprostowana to bardzo ciężko
klęknąć na kolana... pozdrawiam

Wymowny, pomysłowy wiersz, pozdrawiam cieplutko :)

prawdziwie i wymownie - ciężko jest się schylyć niżej
...
pozdrawiam:-)

hymmm...można się zamyślić:)milutkiego dnia i
pozdrawiam

Wiersz daje do myślenia.

Tak nisko się trzeba pochylić nad ścieżką by dostrzec
wszystkie brudy. Nie jest to łatwe...
Podoba mi się
Miłego dnia :*)

fajny wiersz pozdrawiam

niektórzy czują się najlepiej, gdy obmyją stopy,
byleby i ręce mieli zawsze czyste

miłego dnia:))

Wymownie , tak najtrudniejsze te pochylenia poniżej
kolan . Z podobaniem , pozdrawiam cieplutko

Póki możemy dbajmy o swoją ścieżkę życia.
Pozdrawiam :)