Ponownie

Wiem o tobie,
co najważniejsze, najlepsze,
jesteś promykiem w strefie bez jasnych
widoków,
tak dobrze się słucha barwnego aksamitnego głosu,
sięgasz dalej w przód niż ogarniam,
szybko przemieszczasz się w życiowym obrazie,
jesteś nieodgadniona,
masz swoje potknięcia i wzloty,
nie wiem wtedy gdzie jesteś,
co myślisz,
nie dzielisz ze mną ,
udręki ani rozradowania,
zatrzymaj się w tym pędzie,
zobacz siebie w lustrze,
wyglądasz wspaniale,
czarujesz całą sobą,
chcę się czuć obecność,
chce się być w pobliżu gdy jesteś,
wsłuchać się w magiczne słowa ,
jesteś tak pięknie zaznaczona,
wydajesz się umieszczoną w żywym portrecie
malarza który tak doskonale ciebie okazał, zostawiając na płótnie do podziwiania,
bardzo bym chciał być w pobliżu,
tego pokazywania,
być przydatny,
dotknąć twoich dłoni
odczuwać ciebie,
byś ty też czuła mnie,
tylko tak długo byłaś obok niema,
niedostępna, zaginiona,
nie mogliśmy odnaleźć się,
więc nie będzie wcale łatwo,
znów poznać się nam na nowo .

autor

Petrus Q.

Napisany: 2017-05-18 Dodano: 2017-10-21 00:44:02

Ten wiersz przeczytano 842 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie