Popielate maki
Kartka z pamiętnika...
Nie te kwiaty rwałaś wiosną, nie te
kwiaty,
choć po łąkach buszowały wszystkie barwy.
Miast czerwonych wybierałaś popielate.
Szarościami mogłaś nocą
sny wykarmić.
Nie to niebo wypatrzyłaś, nie to niebo.
Tam obłoki miękkim stadem się nie snuły.
Słońce w morzu nie tonęło - z bólu
więdło,
rozdeptane na asfalcie
obcych ulic.
Nie ta jesień przyszła wczoraj, nie ta
jesień.
Zapłakana, głodna ciepła, wychudzona.
Po balkonie twoim tylko smutek pnie się.
Do dziś nie wiesz, jak smakują
winogrona.
Nie te kwiaty rwałaś wiosną, nie te
kwiaty.
Zosiak
autor
Zosiak
Dodano: 2014-01-27 08:58:44
Ten wiersz przeczytano 3868 razy
Oddanych głosów: 88
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (105)
Bardzo piękny wiersz, dawno takiego nie czytałam.
Stworzyłaś obraz, który jest bardzo melancholijny
mhmmmmm te popielate maki są bardzo wyraziste i nie
potrzebują wielkiego komentarza? Zosieńko szkoda, że
te maki nie są czerwone…
Pozdrawiam jak zawsze bardzo serdecznie:)
Piękny smutny wiersz. Pozdrawiam
Miło :)
Bardzo ładny
Piękny melancholijny wiersz, pozdrawiam cieplutko.
Czasem w tym życiu rzec by się chciało,
przecież nie tak być miało!
Pozdrawiam!
Dziękuję za komentarze i poczytanie :) Dobrej nocy.
Bardzo mi się podoba . Płynny melancholijny, piękne
metafory. Nie każdy wiersz to poezja, ten moim zdaniem
nią jest.
Najgłębszy pokłon.
inspirujesz aby dojrzeć piękno
dziękuję - pozdrawiam
Prawdziwa melancholia płynie z tego wiersza .
Pozdrawiam.
"Po balkonie twoim tylko smutek pnie się"-ładny wers:)
pieknie opisany zal,pozdrawiam
Pięknie piszesz Zosiu! Pozdrawiam cieplutko:)