Popołudnia
Znów popołudnia w smutek stroją nas
i w nieskończoność zda się płynąć czas,
myśli ku pełnych Ciebie miejsc wciąż
mkną,
a me ramiona Ciebie tulić chcą!
autor
DlaLidki
Dodano: 2007-01-31 12:48:24
Ten wiersz przeczytano 401 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.