Poranek

Promyk po mej twarzy błądzi
Tam pogłaszcze a tam trąci
Zmiłuj zmiłuj się mój dzionku
Wnet zamilknij szkolny dzwonku

Powróć do mnie nocy słodka
Boś ty była coś za krótka
Zaraz kołdrą się nakryję
Żeby spać - po to żyję

Lecz budzika dźwięk już słyszę
Mąci mi mą senną ciszę
Zignorować - nie da rady
Dźwięczą w uszach serenady

Krzyczy mama - wstawaj wreszcie
Aż po plecach chodzą dreszcze
A więc daję za wugraną
Zwlekam siebie niewyspoaną

I wyzywam świat ten cały
(nie dostąpię za to chwały)
Bo dla każdej z nocnych marek
Rzecz najgorsza to poranek

autor

Rei Hino

Napisany: 2007-10-02 Dodano: 2007-10-02 16:36:40

Ten wiersz przeczytano 411 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie