Poranek

Jak zawsze wstaję wcześnie rano
I przyglądam się jak wschodzi słońce
Dziękuję, że kolejny dzień przeżyć mi dano
I wierzę. że ktoś optymizm mi z góry śle.

Może jest to dziecinne
Takie głupie, takie naiwne
Ale wierzę że każdy urodził się nie przypadkiem
Tylko żeby coś udowodnić.
Że możemy górować nad złem

Tyle cierpienia nas spotyka
Ale wstajemy cięgle po upadku.
Każdy z nas to uczucie zna.
I zastanawiamy się ile jeszcze czeka nas bólu.

Ciągle żyjemy nadzieją
Która daje nam siłę by przeżyć kolejne dni
Nieraz na swej drodze spotykamy miłość swą
Przy której czujemy się szczęśliwi i radośni.

Życie to nieustanna gonitwa.
Za karierą, miłością i pieniędzmi
To taka wielka i ciężka bitwa.
W której sami wybieramy o co walczymy

Musimy podejmować przemyślane decyzje
Jak łatwo upaść popełniając błąd
I tak codziennie rano o tym wszystkim myślę
Będąc w mych myślach w których znajduję życia ląd.

autor

marruh

Dodano: 2007-08-29 17:16:21

Ten wiersz przeczytano 520 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie