Poranek z Jezusem i Maryją

Gdy o świcie wstaniesz i przetrzesz swe oczy,
niech myśl twa do Boga od razu się wznosi.
Z ust twych wypowiedz pacierz z miłością,
kieruj się również ku Bogu ufnością.
Potem sięgnij po różaniec, jeśli czas pozwoli
i zanieś swe serce Bogu i Maryi, swej życia ostoi.
Powierz Jej swe troski i życiowe sprawy,
a ona z chęcią Jezusowi je przedstawi.
Rozważ wraz z Nią świete tajemnice,
przenieś się myślami w Ziemi Świętej okolice.
Pomyśl o młodej Miriam, która będąc w swej chatce,
usłyszała od anioła wieść o Bożej Matce,
którą będzie nikt inny, jak tylko Ona,
cała czysta i Duchem Świętym napełniona.
Na wieść o tym, że porodzi Jezusa,
okazała się być Bogu bardzo posłuszna.
Była w swym życiu Matką Syna Bożego,
jedynego, prawdziwego i nieskalanie Świętego.
Ona natomiast kochała Go nade wszystko,
nie zawsze rozumiejąc, co z Jego planów wyszło.
Gdy szukała Go z Józefem, od 3 dni zaginionego,
znalazła Go w świątyni – domu Ojca Jego.
Pełna trwogi, gdy tę wieść uslyszała,
przyjęła tę prawdę i wcale się nie buntowała.
A w Kanie Galilejskiej, gdy nie mieli już wina,
jej wiara w cud Boży wcale się nie ugina.
Przedstawia z serca swą prośbę dobremu Jezusowi,
by zaradził swą mocą obecnemu problemowi.
On postanowił zatem udzielić swej pomocy,
przemieniając wodę w wino, jako dowód swej wszechmocy.
Lecz nade wszystko cud większy uczynił,
na ostatniej uczcie, będąc z uczniami swymi.
Tam bowiem ofiarował nam samego siebie,
będąc cały w winie i do spożycia chlebie.
Wiedząc, że zbliża się czas Jego męki,
wyszedł do Getsemani, pełen wielkiej udręki.
Tam zanosił modły żarliwe do Ojca Swego,
by wybawił Go od krzyża, nade wszystko strasznego.
Posłuszny jednak nader ojcowskiej woli,
zgodził się wypić ten gorzki kielich, do ostatniej kropli.
Przyjąwszy zatem na siebie wyrok haniebny,
wyruszył drogą krzyża, który był do zbawienia potrzebny.
Po drodze spotyka swą Matkę najdroższą,
która pragnie Mu ulżyć w męce swoją obecnością.
Miecz przenika na wskroś jej duszę,
gdy widzi, jakie Jej Syn przeżywa katusze.
Jednoczy się z Nim w tej strasznej męce,
ofiarując Mu swe kochające, matczyne serce.
Dobry Jezus widząc Jej cierpienie,
daje Jej swą miłość, nim wyda ostatnie tchnienie.
Wkrótce na Golgocie zawiśnie między łotrami,
by nastała sprawiedliwość nad ludzkimi grzechami.
Trzeciego dnia jednak zmartwychwstanie,
po czym nastąpi niezwykłe uczniów z Nim spotkanie.
Jakaż to radość wśród bliskich Jezusa zapanowała,
gdy po śmierci Pana objawiła się Jego święta chwała!
Zmartwychwstały zesłał na ziemię również Ducha Swego,
i wywyższył ponad wszystko świętą Matkę Jego,
czyniąc Ją Królową nieba i całego świata,
której wielka miłość w pełni nas oplata.
Jezus i Maryja czule nas kochają,
i codziennie swymi łaskami stale obdarzają.
Po skończeniu, Człowiecze, swych rozważań różańcowych,
poczujesz pokój w sercu i siły do działania gotowe,
by zmierzyć się z czekającymi Cię dziś wyzwaniami
i walczyć z Twoimi grzechowymi słabościami.
Boża radość wypełni całą Twoją duszę,
ukochasz prawdziwie każdym z serca poruszeń.
Pod warunkiem jednak, że modliłeś się żarliwie,
kochając przy tym ogromnie Jezusa i Maryję.
Na nic zda się komuś paciorków klepanie,
tym sposobem łaska Boża w nim nie nastanie.
Jeżeli zatem chcesz wzrastać w swej świętości,
musisz mieć z Bogiem relację opartą na miłości!

autor

Agnieszka Podkowa

Napisany: 2021-03-23 Dodano: 2021-03-24 15:28:20

Ten wiersz przeczytano 603 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie