Poranek na Podlasiu
Letni poranek, krok po kroku,
Uwalniał się z objęć mroku.
Ukryty za horyzontem...
Już od pierwszych oznak świtu,
Rozwieszał
Coraz jaskrawsze obrazy
Na tle błękitu.
Na łąkach, w dolinach -
Po same ich brzegi
Rozścielił mgły,
Miejscami oparów smugi
Ustawił w szeregi,
Warstwy i figlarne szyki.
W majestacie brzasku i ciszy
Słychać obudzone już głosy,
Jakieś wołania, dalekie krzyki
A tuż, w ogrodzie - kosy,
Przerwały już spanie,
Myją piórka kroplą rosy,
Bo są na pierwszym planie.
Leśna polana,
Zanim do rana -
Już mocno udeptana,
Na... toki.
Głuszce proszą damy do tańca,
Rozkładając skrzydła na boki.
Także lis, na skraju lasu
I czapla, na płytkiej wodzie
Czekają cichutko, bez hałasu
Na śniadanie.
W zagrodach -
Już koncert prawdziwy:
Pianie, parskanie,
Szczekanie i porykiwanie...
Gospodarzu!
Pora na wstawanie.
Dawne obrazy dzieciństwa...
Wspominam, tak mimochodem,
Jadąc do pracy,
Zatłoczoną ulicą, samochodem...!
Julian Niestoruk
Ju-li-an
Komentarze (6)
piękny krajobraz, pewnie już nie do obejrzenia,
cywilizacja zrobiła wiele dobrego ale jeszcze więcej
popsuła,
Pieknie realistycznie.....aż dech mi zaparło gdy
czytałam Dobrze że masz tak piekne wspomnienia :)Swiat
jest piękny tylko trzeba to jak Ty umieć
dostrzec...Pozdrawiam:)
Wiersz bardzo dobry i wciągający :) Co ja bym dała za
taki spokój, taki ranek...
sielankowy poranek malowniczo opisany....pozdrawiam
Jaki ładny sielski obraz. A w samochodzie na
zatłoczonej ulicy ... no przynajmniej się nie
denerwujesz na innych kierowców kiedy tak sobie miło
wspominasz. Pozdrawiam :-)
Piękny wiesze z refleksjami...westchnieniami...
Jak poranek się uwalnia i rozpieszcza krople rosy
puchem lekkim cicho lecą cienie wspomnień albo
...głosy.
Mimo tłoku na ulicach gdzieś na rogu, na zakręcie
kątem oka można dostrzec, jakie życie bywa piękne...
Pozdrawiam