Poranne rytuały...

......to właśnie ranek decyduje w dużym stopniu o całej reszcie naszego dnia

.

Spróbuj rozróżnić dni po porankach,
trudne zadanie, wszak tak podobne,
budzik bez serca, cienie w firankach,
wczesne to rano. Dom pełen krzyków.

Kawa paruje, z kropelką mleka,
kusi nieludzko, łyczek tak spożyć,
w łazience pośpiech, kolejka czeka,
rozgardiasz wielki. Co dzisiaj włożyć?

Prysznic, makijaż, jakaś kanapka,
musli dla dzieci, kotka głaskanie,
przedszkole, szkoła, spora już sapka,
czas ciągle goni. Kluczy szukanie.

Mąż w samochodzie bębni palcami,
ktoś cię pozdrowił, gdzieś obok stoi,
śmieciarka w drodze, tłum aut za wami,
cicha muzyka. Nerwowość koi.

Poranne puzzle co dnia składane,
schemat nawyków w opakowaniu,
kroki tak zwykle, co dnia te same,
z nowym tygodniem. I powielaniu.

Tylko czasami idą w odstępstwo,
zburzone ranki, gdy "niańczysz" gości,
jak czas pogodzić, to nie jest głupstwo,
dla nich priorytet. Wtedy trudności.

A sąsiad w oknie, emeryt z góry,
patrzy co ranka na rzeczywistość,
on już nie goni za cieniem chmury,
kawa wypita. Co dnia samotność.



...człowiek zmienia obraz świata przez swoją pracę, twórczość i osiągnięcia...jak zaczyna się jego dzień, co mu pomaga opanować domowy chaos, gdzie szuka inspiracji, pracuje w nocy, a może jest rannym ptaszkami..jakimi on rytuałami się wspiera, by każdy dzień przynosił radości życia...to ciągle pytania...

"Jeżeli kochasz, czas zawsze znajdziesz, nie mając nawet ani jednej chwili"...ks. Jan Twardowski

autor

Halina53

Napisany: 2016-10-22 Dodano: 2016-10-22 10:09:10

Ten wiersz przeczytano 876 razy

Oddanych głosów: 25

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie