Port zwany...Miłością...

Z poszarpanym przez sztormy
żaglem, błądzi samotna łódka
na oceanie - Tęsknoty
chce dotrzeć do portu- Jutra

ten port tak bardzo odległy
więc mija rafę - Zwątpienia
przez wąską cieśninę - Rozpaczy
dociera do wysp - Zapomnienia

na wyspach tych wzmacnia swój
żagiel, maszty i olinowania
zabiera ładunek - Nadziei
potrzebny jej do Przetrwania

przez martwe morze - Wiary
dociera do Smutku - zatoki
tu wiatr dodaje jej pary
wpływa do portu - Spokój

lecz nadal śni o rejsie
walcząc z Niecierpliwością
do portu wymarzonego
nazywanego - MIŁOŚCIĄ ...

autor

yolkaw

Napisany: 2007-02-20 Dodano: 2007-02-20 16:26:08

Ten wiersz przeczytano 457 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie