ciężar serca

Łódź 6.03.2008.

Żadnej pustki serc,
Ni to oczu blask,
Przez błękitną mgłę
Oto idę ja…
Jak na anielskim kobiercu…
Nie wiem
Ciągle nie wiem….
Co w moim błyszczy sercu

Nie są to złota okruchy
Co niosą z nieba anioły
Ani srebro
Które w przyjacielskim skrywa się sercu

Oby tylko nie ołów…
Który ku przepaści ciągnie

Ale jutro nie jest stracone…
Bo kiedyś wśród mędrców
W najczystsze złoto się zamieni


I serce moje już się nie trwoży
W nadziei upojone

dla tych którzy potrafią przemieniać serca nasze tak, że my sami zaczynamy dostrzegać w nich skarb...nasz skarb

autor

Bilqis

Napisany: 2008-03-06 Dodano: 2008-03-07 16:31:10

Ten wiersz przeczytano 670 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie