Portret miłości

Połysk ust, miękkość pocałunków...
Przemknął mi cień twój przed oczami
Godziny tlące się naszą bliskością...
Jawa pomieszała się ze wspomnieniami

Dotyk aksamitu, bez ni jednej róży...
Przez chwilę delikatność twą poczułam
Nie istniejące słowo, zapomnij już...
Serce naszą dawnością znów zatrułam

Podzielona dusza, droga, cały świat...
Tamten ciepły wiatr nigdy nie powróci
Tak wiele zbędnej przepaści bólu...
Widok skamieniałych łez mnie smuci

To były jedynie zbłąkane, ulotne zjawy
Przeszłość każdą sekundą się zamazuje
Nadal plonie aromat z naszego istnienia
Nie chcę tracić, portret miłości namaluję

autor

MaRyLiN

Napisany: 2006-09-15 Dodano: 2006-09-15 23:17:23

Ten wiersz przeczytano 425 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie