pory roku

odpoczywają pod tą brzozą
cały rok chodzę wokół drzewa

wiosną sok kapie słodki lepki
budzą się kwiaty i listowie
później rozwiewa pyłem żółtym
muszę wycierać często kamień

pył złoci światłem brzozy ramię
latem spadają w dół nasiona
jesienią liście
niżej niżej
schylam się razem z nimi

ku ziemi

tam prócz jesiennych oczu ojca
w kwiatach
wiosenne córki spojrzenie

/2015r./
*******************************


To nieprawda, że ciebie nie ma.

Jesteś tu, jesteś z nami -
tańczysz w tęczy po deszczu
i pachniesz poziomkami.

Jesteś w naszym mówieniu,
myślach, oczach, uśmiechu.
W każdym cichym westchnieniu,
w każdym głośnym oddechu.

/2010r./

https://www.youtube.com/watch?v=EmcZCiJj-9Y
https://www.youtube.com/watch?v=JcWQYJlE6n4
/tego słuchała - więc załączam/

autor

cii_sza

Napisany: 2010-10-31 Dodano: 2015-10-31 02:54:43

Ten wiersz przeczytano 1925 razy

Oddanych głosów: 26

Rodzaj Sylabiczny Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie