porzucone szczęście.
uwikłana w pajeczynie miłości
kocham do granic.
lecz bez wzajemności.
zapomniana przez los
porzucona przez szczęście
kocham na granicy
rozpaczy i męki.
spytasz po co taka miłośc?
cóż to za szczęście.
Ba mądre pytanie.
lecz nie udziele
odpowiedzi na nie.
w miłości nie zawsze
jest szczęście.
Lecz ja wierzę-że
kiedyś los się odmieni.
i zaznam szczęścia tutaj
na ziemi.
Dedykuje ten wiersz wszystkim nieszczesliwie zakochanym.
autor
India
Dodano: 2005-11-20 18:26:06
Ten wiersz przeczytano 409 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.