Pospacerujmy
Pospacerujmy po niwie młodości
majowym rankiem i późną jesienią.
Wędrówką wspomnień swe ślady zaznaczmy,
aby w pamięci nam nic nie umknęło.
--
Pospacerujmy po dawnych ogrodach
z bukietem świtów, by dni móc ubarwić,
w jakże banalnej, naówczas wręcz,
prozie,
a dziś tak cennej i tęsknej do granic.
--
Pospacerujmy po chwilach rozkosznych,
wprost zatłoczonych od wyznań
wzajemnych,
co dziś ich strzępki rumienią horyzont,
tak romantyczny i wciąż ten sam księżyc.
--
Pospacerujmy, choć plan nam się kończy
i jest zmęczenie i droga nam blednie.
Weź mnie za rękę i wciąż idźmy naprzód,
więc, spacerujmy, tam też będzie pięknie…
autor
ElaK
Dodano: 2022-09-13 08:55:20
Ten wiersz przeczytano 700 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
Razem raźniej i przyjemniej :)
Pozdrawiam :)
tylko takie spacery...
pozdrawiam z podobaniem
Pięknie, refleksyjnie.
Tą refleksją też mnie ujęłaś Elu...
Pięknie dziękuje za miłe komentarze, serdecznie
pozdrawiam wszystkich
Piękna liryka. Razem zawsze raźniej i przyjemniej jest
iść przez życie.
Pozdrawiam serdecznie EloK.
z wielka przyjemnością
pospaceruję
pozdrawiam
Piękny ten spacer, przeczytałam z przyjemnością.
Pozdrawiam serdecznie :)
Poezja,
z ogromnym podobaniem wiersza,
pozdrawiam serdecznie:)
Liryka
szacun i głos
cudny ten spacer we dwoje od przeszłości do
przyszłości
Bardzo, bardzo na tak.
Wspólne wspomnienia cementują związek. Razem raźniej
wędrować przez życie. Pozdrawiam serdecznie z
podobaniem, ślę moc pogody ducha:)
Niesamowite wersy, ostatnia strofa szczególnie.
Bardzo, bardzo na tak.
"Weź mnie za rękę i wciąż idźmy naprzód,
więc, spacerujmy, tam też będzie pięknie…"
Pozdrawiam serdecznie EluK :)