Poszukując Ciebie
W poszukiwaniu odrobiny Ciebie
tęsknota mnie przygnała
do miejsca uświęconego
wspomnieniem naszego razem
Zadrwił z nadziei lodowaty wiatr
wplątany w nagie gałęzie drzew
ławka niegościnnie schowała się
pod nieskazitelną bielą śniegowej czapki
Tylko sosna zdumiona dziuplą
pochyliła się nad moją samotnością
uparcie szukającą śladów stóp
jakie pod nią odcisnęłaś
Nic z nas tam nie zostało
tylko pamięć niczym wierny pies
wybiegła mi na spotkanie
i pozwala się głaskać myślami
Komentarze (12)
też mam takie miejsce...
tęsknisz bardzo .ładnie pisze ta tęsknota.
pozdrawiam
ileż nostalgij w tych pięknych słowach ....
całość b. dobra, ostania zwrotka piękna....
poszukiwania odrobiny Ciebie...tęsknota nostalgie....i
samotność..miłosc pokona potraci bardzo
wiele....uwierz w to....pozdrawiam...
Niestety taka jest prawda i naszą pamięcią chętnie
powracamy do tej dziupli w nadziei znalezienia tej
odrobinki Ciebie-ładnie to ujęte w tym miłosnym
wierszu...powodzenia
Podoba mi się.Pozdrawiam.
jesteśmy drzewem i pamięć w dziupli zawsze wierna
Ładny wiersz nostalgia:)
czasami pozostaje nam taka właśnie ławeczka i jakaś
iskierka, która każe nam tam powracać. Podoba mi się
wiersz plus
Miłość i wspomnienia o niej są zawsze bliskie sercu i
ciepłe nawet zimą :)
piękny wiersz przepełniony miłością i tęsknotą -
pozdrawiam
Też mam taką ławeczkę i chcę do niej wracać i do
innych miejsc, gdzie byliśmy razem :)