Potęga słów
Piszę wierszyki , proste takie od serca,
bom staromodny
Pisze tylko o barwnych kwiatach , o miłości
pełnych cnoty
Piszę do szuflady, co czas jakiś wysyłam me
słowa za płoty
Jedno wiem o sobie ,żem głodny na piękno i
pisania płodny
Piszę słowa tylko te których sens rozumiem,
bez pogardy
Pisząc widzę ich kształt , barwy przez
pryzmat
Tworze swoje wierszyki, jednym ciągiem ,
nie piszę na raty
Moje słówka , słóweczka – to miękkie
cukierki, nie jak Irys twardy
Bawię się słówkami, przytulam, całuje jak z
kochanką
Wchłaniam słowa napisane do siebie ,
zabieram ich wtedy wiele
Takie to moje pisanie, piękne –
czasem głupstwem, złym słowem strzelę
Każdy wierszyk wkładam w bukiet, wtedy to
razem jest moja wybranką
Muza często do mnie zagląda – wchodzi
bez pukania
Nie bacząc czy jestem zdrowy, chory czy
słaby, niewyspany
Goni mnie do roboty, do tworzenia , bez
odpoczywania
Nigdy jej nie słyszę, gdy wchodzi i otwiera
bramy
Gdy już swe piękne dłonie, ma na moich
ramionach pełnych czułości
Gdy muza spostrzega we mnie dla nie me
serce miłości
Tworzę wtedy piękno słów, które strzelają
ku niebu w górę
Zostawia mnie z moja poezja, odchodzi, ręką
żegna czule
Tak dzieje się często, ba , prawie co dzień
pełen wrażenia
W tym pięknie przebywam , tak się dzień
poezji zaczyna
Muza biega po moich literach jak w słońcu
na polanie łania
Gdy wiersz w pięknie skończony –
wychodzi bez pożegnania
Są dnie ze piszę wierszyki , samotny ,
tekst wtedy chwiejny
Szukam wokół siebie piękna, czułości ,
słowa mi znane
Nie znajduje ich , smucę się , że jestem
beznadziejny,
wychodzę wtedy na taras, widzę stawy, i
moje Świętochłowice ukochane...
Dostrzegać i cieszyć się pięknym , to być szczęśliwym..
Komentarze (4)
Barbara masz dusze i to ona sie liczy w postrzeganiu
świata.
Ej Ty nasz poeto coraz fajniej i fajniej, pozdrawiam
cieplutko:)
dobrze, że piszesz, za to Ci dziękuję, ja też podobnie
swe wiersze rymuję, z całą prostotą , bez udziwnień
wielu, dobrze , że jesteś w słowie ,Przyjacielu
W stylu retro i o współczesności. Dobre+!!!