POTĘŻNA LAWINA SMUTKU
Ze szczególną dedykacją dla" Amore Corda"
Potężna lawina smutku
pękło niebo
pękło serce
nie ma już nic
nic czym mogłabym reanimować miłość
Odeszłeś jak poranna rosa
delikatnie powoli
a jednak nie ma cię przy mnie
Otępiałe serce wciąż kocha
dusza maluje ogród szczęścia
łzami artysty
Jestem jak ptaszek o podciętych
skrzydłach
umieram powoli
moje łzy miażdżą mi serce
autor
Anna-Przeworsk
Dodano: 2008-12-04 11:30:40
Ten wiersz przeczytano 457 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Wiersz jest smutny ."Odeszłaś "czy miałas na myśli
stratę bliskiej Ci osoby
Bez względu na to, czy wiersz rozpoczęty dobrze, czy
inaczej, wiersz mi się podoba. Tak, odszedłeś...
to bardzo zły tekst. rozpoczety niefortunna metafora
dopełniaczowa, zaraz potem sztampa niczym z
podrecznika "jak nie nalezy pisac". peklo niebo, peklo
serce, ODESZLES - przeciez powinno byc odszedles.
serce, miłość, ptaszek, skrzydla, lzy - wszystko
niestety do wymiany.
wiersz jest smutny wręcz dramatyczny, zupelnie jak
ja...dlatego czytam Cię zawsze