Potrafię...
cieszyć się
pomimo krzywdy zaznanej
nie kochana
nie przytulana
samotna
uśmiecham się przez łzy
bo wiem że
gdzieś jesteś
kromką chleba
szklanką wody
ręką wyciągniętą do zgody
kwiatem rozkwitłym o świcie
nadzieją na spokojne życie
autor
lucuś50+
Dodano: 2013-04-14 09:27:58
Ten wiersz przeczytano 1662 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (29)
Ciepło płynie z Twego serca
...ale masz w sobie ogrom ciepła i dobroci :-) Piękny
wzruszający "motyl" :-)
Tutaj nie ma, co dodawać, bo się przegada to co dobrze
powiedziane w wierszu. Pozdrawiam :)
Wiersz piękny, wzruszający.
Pozdrawiam:)
właśnie tak trzeba... bardzo dobre przesłanie
Optymizm - mimo wszystko-warto zachować w życiu-bo
tylko śmierć jest nieodwołalna...Ciekawie.Pozdrawiam:)
Petter! Dziękuję Tobie i Wam komentującym!
Spokojnych snów:)
Piękna porcja poezji na niedzielny wieczór. Ten utwór
odzwierciedla całą Ciebie.
Ładnie - nie każdy potrafi się radować życiem jak
Ty...pozdrawiam
A może jeszcze plasterek czegoś na to pieczywko, albo
masełkiem przynajmniej posmarować.Pozdrawiam;)
Pięknie, dobrze gdy człowiek potrafi cieszyć się
życiem, nawet gdy nie jest do końca dobrze.
Pozdrawiam.
Witaj lucuś. Pięknie, tak jak napisała malania.
Pozdrawiam
Tu zbędny komentarz -pięknie Lucuś:)))
Ładny wiersz pełen wiary na lepszą przyszłość, mi
czasami brak tego optymizmu, ale zawsze jest iskierka
nadziei, że zło w dobro się zmieni. Pozdrawiam ciepło.
z optymizmem patrz w przyszłośći ciesz się
bardzo dobry wiersz - pozdrawiam:-))))))