Powiedzieć...
Najpiękniejszej, która tonie w kolorach i odcieniach radości, smutku i wrażliwości. W kolorycie jesienią, w miłości latem gorącym, w radości wiosną. Dla tej, co nie zna zimy.
Jesteś w brązach - niby wyrazista.
W spojrzeniach węgielnych niepewna -
zapatrzeniem mglista.
Czasem promienna Słońcami spotkań pod
światło. Jesienna.
Taka realna i nieoczywista.
Kocham,
jak to łatwo...
autor
Cezary Krzysztof Morświn
Dodano: 2016-07-24 22:51:31
Ten wiersz przeczytano 532 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Mily wiersz, podoba sie, a slowa "kocham", nie
zalowac, mowic, mowic...
Pozdrawiam serdecznie.:)
Ładne spojrzenie, a w tle Piotr Szczepanik śpiewa
"Kochać - jak to łatwo powiedzieć":) Miłego dnia.
Bardzo mi się podoba:)ważne, że masz komu
powiedzieć...
Pięknie to nieadekwatne słowo określające urodę tego
wiersza. Serdeczności.
Mówię. Z uporem.
Z majestatem całym.
Z frywolnością myśli.
Kaligrafią znaczeń.
Ulotnością wierszy,
tych nienapisanych.
Szczerością myśli
wprost dopowiedzianych,
wbrew wstydom wpisanym
przez matki i ojców,
by w końcu
UWIERZYŁA
Kochasz i ciesz się, że jest i jej to mów.