Powołanie
Mojemu nauczycielowi, dzięki któremu odkryłam, że nie ma nic cudowniejszego i piękniejszego od muzyki płynącej prosto z własnego serca. Skrzypaczka.
Kropelki deszczu mienią się milionem
barw.
Iskrzą w Słońcu.
Tęcza nigdy nie zniknie. Zachwycająca.
Spaceruję po tęczy i wiem, że to jedyna
słuszna droga. Oplatają mnie kropelki
delikatne jak płatki najpiękniejszych
róż.
Patrzę w Niebo... I nie spieszy mi się tam.
Tak za bardzo.
Idę spacerem.
autor
Kropka555
Dodano: 2015-05-31 19:16:26
Ten wiersz przeczytano 574 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Ładnie:-) . Idź pomulutku:-) . Pozdrawiam
Spacerkiem do Nieba. Pięknie +)