Powrót
Do dna butelki powrót
nie boli,
wstyd nie pali
jak sól na ranie.
Do mieszkania pustego powrót
boli, ale tylko czasem,
wstyd smakuje gorzko.
Do Itaki powrót
jak do śmierci wrót kołatanie,
z pytaniem: czy kto tam jest?
Dodano: 2014-03-09 19:55:08
Ten wiersz przeczytano 660 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
dziękuję za sugestię :) ostatni wers do doporacowania
Smutne refleksje. Pytanie z ostatniego wersu też mi
nie pasuje. Może brakuje "ś" w "ktoś", sama nie wiem?
Pozdrawiam :)
Ciekawy wiersz o powrotach.
Widać, że najtrudniejszy jest powrót Odysa.Zastanawiam
się czy nie lepiej brzmiałoby "jest tam kto?" od "czy
kto tam jest?". Ale to tylko takie czytelnicze
marudzenie. Miłego dnia.
Takie powroty nie są dobrymi powrotami i tego typu
pytanie zawsze zostaną bez odpowiedzi?
Wiersz posiada dużą głębię refleksji, lecz nie zawsze
tak musi być wystarczy tylko chcieć…
Nie wiedziałam, że te kwiatki nazywają się syberyjska
niezapominajka mhmmmmm teraz już wiem, dzięki Tobie:)
Pozdrawiam serdecznie
smutne powroty do dna butelki,
ten który ma sianko,
zmienia często butelki.
Pozdrawiam serdecznie
POZDRAWIAM CIEPLUTKO.
proste przedstawienie rzeczywistości, podoba mi się +