Powroty

Po latach, wracając w te strony,
W pełni się czułem spełniony.
Wiedzę zdobytą we świecie,
Staram się przelać na dzieci.

Dni dawniej ponure, ospałe,
Dziś żywszej barwy nabrały.
A życie swój sens pogłębiło,
Gdy w sercu zrodziła się miłość.

Do dni minionych powracam,
Bo już nie zajmuje mnie praca.
Teraz oddaję się pasjom,
Co z wiekiem we mnie nie gasną.

Myśli swe w rymy wplatam,
By mogły przetrwać lata.
Gdy ktoś je kiedyś odkryje,
Wspomnienie na nowo odżyje.

Człowieka można uświęcić,
Gdy się go nosi w pamięci.
Święci nie idą do nieba,
Świętych na ziemi nam trzeba.

autor

jarmolstan

Dodano: 2009-10-27 08:38:17

Ten wiersz przeczytano 1163 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie