Powstaną z popiołu.
Domy z oknem
widokiem na podwórze
Ogródki pełne kwiatów.
----
Wartości utracone
wygasłe uczucia
Serca zamienione w kamień.
----
Znów pójdziemy do kina.
Zobaczymy spektakl w teatrze.
Napiszemy kilka wierszy.
Posłuchamy operetki.
----
Zasiądziemy w altance.
Z porcelanowej zastawy filiżanki
przyniosą nam kawę.
Popatrzymy na bezchmurne niebo.
----
Zbudujemy miasta.
Znów będzie jeździł tramwaj.
Wiejską polaną
spostrzegawczym okiem
Ujrzę krowę.
----
Nie jeden wrażliwy
jeszcze się zakocha.
Powie głośnym tonem.
Miłość jest piękna.
----
Powstaną z popiołu ludzie.
Wstaną na kolana.
Mury wzburzone
Zgasną zgliszcza.
Ulotni się dym.
----
Głodni zostaną nakarmieni.
Dają do ręki kwiat.
Co staje się nadzieją.
Tak powstaje z popiołu.
Nowy świat.
----
Wiersz pamięci
Zofii Mrozowskiej
niezwykle zdolnej
i utalentowanej aktorki
Teatralno filmowej
która przepięknie zaśpiewała.
Piosenkę o Warszawie
Data i miejsce urodzenia
sierpień 1922 rok Warszawa
Data i miejsce śmierci
19 sierpnia 1983 rok Warszawa.
Autor wiersza Damian Moszek.
Komentarze (9)
Wszystko możliwe i wspaniale będzie.
Czasami Dopiewo w wieczności ale będzie pięknie.
Z podobaniem wiersz.
Pozdrawiam serdecznie
Wciągający przekaz.
Pozdrawiam.
Marek
Plusik
chyba tę pieśń wspominasz:
https://www.google.com/search?client=firefox-b-e&q=Zof
ia+Mrozowska+-+Piosenka+o+Warszawie#fpstate=ive&vld=ci
d:0241de5e,vid:w0NHS75nl54
Czytałam z zaciekawieniem. niestety wszystko przemija.
Pozdrawiam serdecznie:)
Ciekawy bardzo wiersz, podoba mi się.
Pozdrawiam serdecznie :)
...wygasłe uczucia
Serca zamienione w kamień... fajnie piszesz.
Pozdrawiam
Wiersz podoba się. W ogóle bardzo ciekawie piszesz,
nietuzinkowo.
Pozdrawiam serdecznie