POZA WIECZNOŚĆ ( nie tylko poetom)
Tacy ciężko przyziemni.
Zdołowani jak kanion.
... lecz gdy tylko się ściemni
- skrzydła nam rosną u ramion.
Choć zachłanni pieniędzy,
kiedy cichnie muzyka
- to nasz duch się pomiędzy
wersami wierszy przemyka.
... bo my bezradni tacy
rzuceni na Drogę Mleczną
bo my śmiesznie nijacy
- pragniemy biec poza wieczność...
Chorzów 27.07.2007.
autor
anna
Dodano: 2007-07-27 07:41:01
Ten wiersz przeczytano 1454 razy
Oddanych głosów: 76
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (43)
Bardzo fajny wiersz. Racja, ze szukamy wciaz czegos
nowego, chcemy wciaz biec przed siebie, jestesmy
zachlanni wszystkiego ale czasem warto tez zastanowic
sie nad sensem tego naszego zycia, spojrzec w ta
Mleczna Droge i pomyslec.
Ktoś kiedyś powiedział...że poeci, to tacy zwyczajni
ludzie...i tak jest istotnie...inaczej być nie może...
"Z latami wieczność przenika w nasze życie jak morze w
ujście rzeki, gdzie wody słone mieszają się ze
słodkimi.", a my wciąż próbujemy wydostać się z rutyn,
ze zwykłości, poza wieczność... Pięknie to ujęłaś!
mimo swojej małości chcemy po sobie coś zostawić a w
zaciszu własnych myśli jesteśmy naprawdę sobą...i tę
najlepszą cząstkę pielęgnujemy...po dniu w maskach ,
które zakłada nam życie...by żyć..?? świetny wiersz i
jak zawsze głęboka myśl...
Jak zwykle piękne... Cieplutkie pozdrowionka i
:)))))))))))))))))))
"..bo my śmiesznie nijacy
- pragniemy biec poza wieczność..." i co tu można
komentować, wielkie brawa i za treść i za forme
Tak właśnie między palcami umyka nam życie...dobrze,
że choć wieczorem jest czas na zadumę, na przemykanie
naszych myśli pomiędzy wersami.. Fajny wiersz! :)
Sama prawda w Twoich wersach - pragniemy czegoś więcej
niż może nam ofiarować codzienna przyziemność. Czasem
pomaga - na trochę - zwykłe bujanie w obłokach...
Takie życie zabiegani czasu brak nawet dla bliskich
gdy się oglądamy jest juz pustka .Wiersz samo życie
na czasie.
Tak, dobrze napisałaś... Gdy tylko się ściemni
skrzydła nam rosną u ramion, duch się pomiędzy wersami
wierszy przemyka bo pragniemy biec poza wieczność.
Dobry wiersz :-)
Pięknie i mądrze napisałaś Ann tacy jesteśmy wrzuceni
między wierszami czasem śmieszni dla innych bo
romantyczni a rzeczywistość taka brutalna Bardzo dobry
wiersz w wymowie
Poza wiecznosc trudno sie dostac... Warto poróbowac,
jesli bardzo komus zalezy, ale nic na sile... Ciekawe
spostrzezenia w tym wierszu, ciekawy temat.
Pragnienia, ambicje, moc i niemoc zarazem i wewnętrzne
rozdarcie - to wszystko i jeszcze więcej znajduję w
tych kilku wersach. Arcyciekawy wiersz.