Pożegnanie

Kubie...

Zieleń szmaragdowa rozlewa się niczym absynt,
Spływając delikatnie po Twej twarzy,
Pieszcząc i łaskocząc różane policzki,
Dotyka kącików ust, które układają się do szeptu,
Słodka, rozkoszna, delikatna konsystencja czekolady,
Przesłania Twoje oczy,
Omamia umysł i ciało,
Zatrzymujesz w próżni wzrok mój,
Gdy lirycznie szepczesz: „Spójrz”,
Niczym wysublimowany trufel za szklaną szybką,
Przypatruję się Tobie niczym dziecko sklepowej wystawie,
Niczym najdroższy szmaragd osadzony w złocie,
Podziwiam Cię u najlepszego jubilera w mieście,
Niczym wieczne pióro zamknięte w skórzanym etui,
Dostępne tylko dla wybrańców,
Co dzień przyglądam się Tobie, ale tylko z odległości,
Boję się Ciebie spróbować, abyś nie stracił smaku,
Boję się dotknąć, aby Twoja zielono-złota poświata nie straciła blasku,
Boję się użyć, aby Twoja kunsztowność nie straciła wartości,
Żebyś się nie rozpłynął jak lodowa figura,
Piękna, delikatna, ale tak nietrwała,
Zatrzymałeś moje serce, które rytmicznie biło,
Zgubiłam swoje tempo przez Ciebie,
Już nie umiem tak patrzeć jak kiedyś, tak czuć, tak myśleć,
Jednym szeptem, jednym słowem, jednym oddechem,
Zatrzymałeś mnie niczym zegarmistrz stare wahadło,
Nieświadomie szept Twój rozbił moje serce,
Które pękło na pół, niczym spadający z wieży dzwon,
Tępy i głuchy skowyt odbija się echem w głowie,
Rubinowa czerwień rozlewa się niczym wino,
Spływając delikatnie po moich nadgarstkach,
Pieści i łaskocze koniuszki palców,
Dotykam ich ustami, próbując rozkoszny smak,
Słodka, delikatna konsystencja czekolady,
Mrok przesłania mi oczy,
Omamia umysł i ciało,
Zatrzymałeś w próżni wzrok mój,
Odebrałeś mi życie nieśmiało.

autor

Asia Sieg

Napisany: 2007-09-06 Dodano: 2007-09-20 16:12:01

Ten wiersz przeczytano 439 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie