Pożegnanie

Wchodzę na szczyt, bo chcę zobaczyć każdy Twój ruch,
każdy gest…jak warkocz się plącze pod wiatr,
jak dziecku kołysankę nucisz.

Gdy delikatne ramiona łaskocze wiatr…
Bo wtedy uśmiech malujesz.

Spokojny jestem widząc te purpurowe oczy
roześmiane…błyszczące w półmroku złocistej poświaty.
Wiem przecież…nic nie mów,
nasza bajka skończona.
Tylko list i zwiędnięte tulipany…pozostały.

Na granitowym szczycie początku końca.
Na wiecznej skale tego żywota.
Przepadam w ciemność,
przepadam w nicość.
Nie usłyszy o mnie wierzba.

Do Ciebie krzyczę,
a Ty…tam ogień w kominku płonie.
List…gdy go przeczytasz,
ja…z drugiej strony zobaczę Cię.

autor

Rockmanka

Napisany: 2010-11-03 Dodano: 2010-11-03 16:49:10

Ten wiersz przeczytano 462 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie