Pożegnanie

Spośród gęstwiny lejów i betonowych skał,

Spośród morza pyłu , ognia i stali,

Spośród tysiąca zastygniętych ciał,

Skąpany deszczem ziemi , łez i krwi,

Ostatni z ocalałych..



Wśród krzyków , jęków i śmierci zapachu,

Siedzę w okopie , nie znając już strachu,

Sciśkając człowieczeństwa symbol jedyny,

Żegnam się z Tobą ostatnim listem,

Czując nadejście końca wraz z kuli świstem,



Codziennie rano wołałem do Boga ,

Lecz zagłuszała mnie bitwy pożoga,

Prosiłem o jeden Twój dotyk dłoni,

Musiał wystarczyć chłodny metal broni,



Zasypiałem marząc o białej flagi widoku,

Wróg ciągle zionął ogniem ze swych okopów,

Z całej kompanii garstka została,

Nadzieja na powrót jak mgła się rozwiała ,



Teraz tu wśród konających braci,

na piekielnej rubieży ,

wśród szczęku karabinów i gwizdu moździerzy,

słuchając arii gardeł armatnich ,

czekam nadejścia chwil ostatnich,



Może gdy zasnę .... zamknę powieki,

ucichną działa , milknąc na wieki,

obudzi mnie szept Twój, ciepłe spojrzenie,

I spełni się nasze wspólne marzenie ....

Do napisania tego wiersza zainspirowała mnie ściezka z filmu " Cienka czerwona linia " :)

autor

Ursiv_Sis

Napisany: 2007-10-08 Dodano: 2007-10-14 02:52:00

Ten wiersz przeczytano 577 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie