Pożegnanie
I tak oto umiera w nim chęć życia,
przeto
Że już nawet nie chce być poetą
Poetą, którym może i nie był
Ale pisał, by życie swe przelać
Nie na papier, lecz w serca tych wielu
Co czytali inne i jego na beju...
Ale wiedzcie jedno i na zawsze wierzcie
Że czas leczy rany i wszystko przemija,
Ale myśli zostają i serce rozrywa...
I powrócę znów...
autor
mercedesik
Dodano: 2005-01-10 18:41:04
Ten wiersz przeczytano 428 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.