pożegnanie
Siedzę na rufie łodzi
która płynie na drugi brzeg
a wieczorne zorze
nucą mi pieśni żałobne
zostawiam was przyjaciele
będę tam czekał spokojny
wypatrując waszych twarzy
powierzchnia wody
łagodnie łaskocze mnie w stopy
czuję żal
ale pora już na mnie
Komentarze (7)
myślę że to tylko wiersz ...smutny i ładny ....
pozdrawiam :-))
Póki życie trwa.
Nie żegnaj się, korzystaj z każdego dnia.
Pozdrawiam
Jeśli nie musisz, nie żegnaj się - pozdrawiam
Jak w życiu raz jest się wesołym a raz smutnym.
No i jak się tu nie poryczeć,skoro to tak przeraźliwie
smutne, no jak? Więc się poryczałam i tylko cieplutko
pozdrawiam!
....nie lubie pozegnan ani w slowie ani w
czynie.POZDRAWIAM.
Smutne pożegnanie. :(