pożegnanie
gaśnie czerwień śpiącego słońca
pośród chmur spiętrzonych smutkiem
odchodzi dzień zmoczony deszczem
nadzieja wiatrem wyziębiona
księżyca tarczą strzeże snów
noc w sukni utkanej z gwiazd
za milion wyszeptanych słów
cień ciszą opadnie z ramion
autor
zuza n
Dodano: 2016-12-13 11:40:10
Ten wiersz przeczytano 972 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (30)
Piękna miniaturka :)
Szczęśliwego Nowego Roku 2017! Zuza:)
Radosnych Świąt B.N. :)
wiesz co twórczy błysk a twórcza szarość są często
mylone a przetrwają w tym wielkim kosmosie chyba że
nienawiść przesadzi ech
Pięknie. Nie lubię pożegnań, wolę
się witać. Pozdrawiam serdecznie.
nastrojowo,,,pozdrawiam :)
ładnie:)
Interesująca refleksja
bardzo mi się podoba pozdrawiam
Piękna miniaturka
Wszystkie Twoje miniaturki są bardzo ładne
Pozdrawiam Zuzanno:-)
Super miniaturka pozdrawiam serdecznie:-)
Bardzo ładne mini na dobranoc :)
Śliczna mini!
Pozdrawiam :)
Plastycznie, klimatycznie,
pięknie, choć smuteczek się czuje.
Pozdrawiam Zuzo.
Obrazowo... pozdrawiam :)